جبههٔ آنارشیستی

گمان کنم اکنون پاسخ به سوالات پیشین برایتان روشن شده باشد؛ایگوئیسم، آنارکوایگوئیسم در هم تنیده با همان غرش و نسیم سرد پاییزی است. وجه تمایز،مفهوم و ساده هست،شما در خودپرستی هایی که مثالشان را زدم نوعی اقتدارگرایی می یابید، اقتدارگرایی که فردیت قاتل و مقتول را لگدمال می کند!. خدا،انسان،حیوان،جامعه،همه و همه خودپرستی اند و…

همانطور که احتمالا در جریانید،پیش تر مطالبی راجع به «آنارشیسم فردگرایانه » نوشته و در صفحات «جبهه آنارشیستی»  منتشر کردیم که سه ضلع اصلی آن مقالات را در پست های بالای کانال  دیدید. اما حال می خواهم به بیانی دقیق و نوین تر:ایگوئیسم چیست؟ را بررسی،و تصویری واضح تر از طرز تفکر آنارشیست های فردگرا…

تلاش بی وقفه و خستگی ناپذیر همقطاران ما در رسانه های پیشین و اکنون،آنارشیست فرانت، برای جنبش آنارشیستی در جغرافیای ايران بر کسی پوشیده نبوده و نیست. رفقایی که هر کدام به مهارت و حرفه  خاص خود، برای دفتر شعر آنارشی غزل بافته و رقصی موزون بر خوابگاه ابدی خدایان و دولت ها پا نهادند.…