جبهه آنارشیستی

زنده ماندم میان طالب‌ها گرچه پاها به درد زنجیرست گرچه هرجا صدای تکبیرست گرچه از فقر معده‌ها سیرست زنده ماندم؟ قیام باید کرد! قفل و زنجیر پاره باید کرد! چاره ماییم و چاره باید بود شهر شب را ستاره باید کرد! من که پایم به درد زنجیرست توی کوچه نوای تکبیرست خنده کردند: «زندگی؟ دیرست!»…