نوشته: «راوی» برای خانه. به یاد میآورم که وقتی کودک بودم، حسی عجیب نسبت به سرزمینم داشتم. انگار هر تکه از آن، در هر لحظهای که میگذشت، بیش از پیش به ورطهی نیستی سقوط میکرد، و من بر لبهی بیخانمانی ایستاده بودم. گویی دستی نامرئی تصمیم گرفته بود هر آنچه هست را به اشکال مختلف…