-
شعر: دست فروش
پایم برهنه و به دستانم سنگ نان نبود و در آرزویت بودم دست‌فروش کشاورز خلاصه هرکه که آدم‌فروش نبود گرچه نان نبود در آرزویت بود دستش را فروخت پایش را فروخت کارش را فروخت کشاورز بود و چشمان کوراش را نتوانست بفروشد گرچه نان نبود گرچه آب هم نبود اما بیش از همه در آرزویت…
-
برای آن جان‌های آزاده، برای رفقای آبان
در تاریکی این خون سرخ توست که بیرون می‌زند از سلول تا کف خیابان تا باریک‌ترین کوچه‌های شهر تا اتاقی مسلول در محله‌ای که روی نقشه‌ی شهرداری نیست. و انگار هرگز نبوده است خون تو از «نبوده است» می‌زند بیرون صورت حضار را رنگین می‌کند رنگین می‌کند از سرخ بر گونه‌های باد کرده‌شان – دست…
-
شعر : سرافکنده گذشتم
سرافکنده گذشتم سرافکنده از سیم‌های خاردارراه‌های پست را برگزیدم زیرا خلاف و پنهان از برج‌های دیده‌بانی بودندسرافکنده گذشتم خمیده و جاهایی هم نیاز به خمیدن نبود زیرا دیگر صدای پایم هم بلند نمی‌شد در شبی تاریک آسمان با جرقه‌های شادیانه روشن بود در شبی تاریک که صدای شادی آنان بالا گرفته بود از سیم‌های خاردار…
-
شعر: بر طبیعت انسان بود
کارش را نفروخت گفتند سوسیالیست شد هرشنبه‌ها که مُرد در دستِ دار اقتدار تفنگِ زنگ‌زده بر دوشش گرفت گفتند آنارشیست شد نه مریدِ ایده شد نه حقیقت و سرمایه و هرآنچه نیک گفتند ایگوئیست شد گرچه حرف تازه‌ای نبود گرچه حرف تازه‌ای نشد بر طبیعت انسان بود بر طبیعت انسان زیست بر طبیعت انسان مرد…
-
شعر سیاه از سهیل عربی : یک سیب زمینی برای ۲ نفر
شعر سیاه از سهیل عربی : یک سیب زمینی برای ۲ نفر سالم گرفتنم ،اما کنون تنم ،لرزان و پر ز درد باتوم ،شوکر و حبس ، محصول ؟ سوند به تنم این من پیرمرد ، جرمم چه بود مگر فریاد زدم دگر ،ننگ بر شکنجه گر، بر عامل ستم ننگ بر شکنجه گر،…
-
واژه ها2
واژه ها دستمالی شدند در کارگاه ها شاعران چسناله های رفتی وبرگرد به لجن کشیدند واژه و حرف را باید نیشتر زد به این واژه های چرکین چرک روان شود روی پوست شعر و تمام واژه ها را با دستمالی پاک کرد تا شاید دیگر شعر از فکرشده ترینِ مفاهیم نگریزد تا شاید مثل جنون…