نویسنده: سریندیپیتی من خالی از خویش بر لبهی جهانی ایستادهام که هرگز برای من ساخته نشد. جهانی که دیوارهایش از سنگهای اطاعت بنا شده و آسمانش از خاکستر آرزوهای سوخته شکل گرفته. زندگی من زیستن نیست بلکه تحمل است. چرخهای بیانتها که امید را با یأس در هم میکوبد و مرا به نقطهی آغاز بازمیگرداند.…