دولت در هنگام ظهور، همچون هرنهاد دینی دیگر با دیگریسازی (روی دیگر سکۀ حزبسازی=پارتیبازی) تجلی مییابد؛ اما جدای از تجلیات این امر قدسی، از ریشههای امر قدسی، برای ایگوئیستها، «مالکیت» جذابیت خاصی دارد. تاکید «اشتیرنر» بر مسئلۀ مالکیت آنچنان وسواسگونه است که در وهلۀ اول برای هرمخاطبی جلب توجه میکند. این «داغ مالکیت»ِ دولت با…
از مقدمۀ بخش پیشین، لاجرم همین مستفاد میشود که ظاهراً «دولت» به هرمعنایی و به هرفرمی، دقیقاً با «مکانیزمی دینی»، خود را مقدس میسازد و دیگری خود را با مکانیزم مقدسسازی خویش «شبحزده» میکند. بیایید کمی بیشتر این مهم را توصیف کنیم. دولت برای فرد، به عنوان چیزی «دور از دسترس»، چیزی «واحد»، چیزی «منسجم»،…
خدایی دلمشغولِ خویش_تنِ خویش و سنگی در دستش که زمین ازآنِ اوست اگر که بخواهد… گرچه ارادهایست مصلوبِ ارادهٔ پیشینِ خود، تعیُّناش خویشتنست به جای مصممبودن رجعتیست از استیلای ما به من که تعیُّن آزادیست اگر که بخواهد و اگر که بخواهد…